Ιστορίες για Ποδοσφαιράκι

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε πού γύριζα με το μηχανάκι σε διάφορες περιοχές στην πρωτεύουσα ψάχνοντας γιά κάποιο μαγαζί που να έχει ποδοσφαιράκια γιά να παίξω λίγο,αναζητώντας καινούριους παίκτες,πριν μερικά χρόνια όμως έχοντας αρχίσει να έχω επαφή με το ίντερνετ και ψάχνοντας εκεί ότι έχει σχέση γιά το ποδοσφαιράκι στο γκούγκλι γράφοντας την λέξη ποδοσφαιράκι μου έβγαζε ως μετάφραση [πίνακας ποδοσφαίρου]έτσι μετά από αρκετά μυνήματα με τη λέξη ποδοσφαιράκι άρχισε να το μεταφράζει πιά [ποδοσφαιράκι].Ψάχνοντας λοιπόν κάποια στιγμή βρίσκω μιά αγγελία πού έγραφε για όποιον θέλει να παίξει ποδοσφαιράκι στο Μενίδι να πάρει τηλ. τον Τάσο για να μιλήσει μαζί του γιά να πάει εκεί σε κάποιο μαγαζί να παίξει αν θέλει,παίρνω λοιπόν τηλ. και απαντάει ο Τάσος,ακούγοντας την φωνή του σκέφτηκα ότι μου είναι πολύ γνωστή αυτή η φωνή,και τελικά ο Τάσος ήταν ένας φίλος από το Μενίδι πού βρισκόμασταν και δύο τρείς φορές την εβδομάδα και παίζαμε ποδοσφαιράκι σε κάποιο μαγαζί εκεί,τελικά το αποτέλεσμα τις ιστορίας είναι πως μετά από ένα χρόνο και κάτι πού είχε βάλει την αγγελία στο ίντερνετ γιά παιχνίδι και τουρνουά ήμουν ο πρώτος πού τον καλούσα στο τηλ. και το γέλιο φυσικά ήταν αναμενόμενο.Έτσι φτιάχνοντας και κάποια σελίδα στο φέις μπούκ γιά ποδοσφαιράκι και βρίσκοντας και μερικούς άλλους που είχαν φτιάξει και αυτοί κάποιες σελίδες εκεί άρχισαν σιγά σιγά τα πρώτα βήματα γιά να σμίξουν όλοι αυτοί που ασχολούνταν με το ποδοσφαιράκι στην Ελλάδα,το θέμα είναι πως τελικά στις δυο τρεις σελίδες που είχαν φτιάξει κάποιοι μόνο εγώ έγραφα και πόσταρα κανόνες λινκ και διάφορα τουρνουά φωτό βίντεο κλπ από ποδοσφαιράκια από όλον τον κόσμο με αποτέλεσμα να μου πετάνε και την διαχείριση των σελίδων και να εξαφανίζονται μετά.Αυτό είναι δυστυχώς που λέμε ότι κάποιοι έχουν όρεξη να ασχοληθούν με κάτι που τους αρέσει αλλά τελικά αντιλαμβάνονται στην πορεία ότι δεν τους γεμίζει και τόσο όσο νόμιζαν τελικά,ίσως γιατί θέλει πολύ κόπο και πολλές ώρες για να μπορέσεις να σταθείς σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο στο σπορ.Έτσι λοιπόν ψάχνοντας και άλλοι στο ίντερνετ γιά το ίδιο αντικείμενο με βρήκαν παιδιά από Χαλκίδα, Θεσσαλονίκη,Λάρισα,Σάμο,Κρήτη,Αθήνα,Καλαμάκι,Πελοπόννησο,Ρόδο,και άλλες περιοχές τις Ελλάδας,μαζί και με τα παιδιά πού ήδη ήξερα και τους έφερα σε επαφή σιγά σιγά, ακόμα και τώρα βρίσκονται μεταξύ τους και παίζουν σε τουρνουά που οργανώνουν δυστυχώς όμως χωρίς κανόνες υψηλού επιπέδου,και σε τραπέζια ανίκανα να υποστηρίξουν τουρνουά υψηλού επιπέδου,το θέμα που προκαλεί δυστυχώς θλίψη είναι πως κάποιοι από αυτούς τους τύπους πού χωρίς την μεσολαβησή μου θα έπαιζαν ακόμα στο ίδιο καφενείο με τους ίδιους αντιπάλους έχουν το θράσος να με κατηγορούν να λένε γιά μένα λόγια πού θα έπρεπε να λένε κοιτώντας σε καθρέφτη και διάφορα άλλα όπως προκλήσεις έλα από εδώ να παίξεις μαζί μας να δεις και άλλα τέτοια ωραία,αλλά κανείς δεν φοράει παντελόνια να έρθει γιά να έρθει αυτός σε εμένα όλοι είναι του έλα εσυ εδώ άμα θες , και όχι που είσαι γιά να έρθω αφού εγώ σε προκαλώ, έτσι είναι δυστυχώς καθώς ξέρω από πρώτο χέρι αφού έχω πάει σε πολλές περιοχές γιά τέτοιους τύπους πού τελικά δεν εμφανίστηκαν ποτέ,οπότε δεν ξαναμπαίνω καν σε αυτήν την διαδικασία,όποιος θέλει γίνονται επίσημα τουρνουά ας έρθει να παίξει να δούμε θα μπορεί; θα τον αφήσουν να παίξει άμα τους πει ότι είναι πρωταθλήτης ελλάδας;η θα του πούνε κάνε μας τη χάρη ρε ψώνιο και τράβα στο καφενείο που έπαιζες να συνεχίζεις εκεί γιατί εδώ μόνο παίκτες παίζουν από πρωταθλήματα χωρών και όχι από καφενεία..