Ιστορίες με Ποδοσφαιράκι

Σε συνέχεια τις προηγούμενης Ιστορίας λοιπόν είχα κάποιον φίλο 50 χρονών που έπαιζε ποδοσφαιράκι από μικρός στα ελληνικά τραπέζια θεωρούσε τον εαυτό του Δάσκαλο στο ποδοσφαιράκι όπως και οι περισσότεροι στην ηλικία του,εγώ τους έκραζα και τους έλεγα αρχάριους και γινόμουν αντιπαθείς μέχρι και σε χαρτιά εκτύπωσα τους κανόνες και τους έδωσα να τους διαβάσουν,με αυτόν τον τύπο λοιπόν όπου πηγαίναμε μίλαγε για μένα σαν να ήμουν ψωνισμένος εγώ και όχι αυτός βέβαια με αποτέλεσμα και να τους  συμμαζεύω τα τραπέζια να παίζουν κάπως καλά,και να τους μαζεύω κόσμο αλλά μόλις γινόταν κουβέντα για τουρνουά και το κούνημα του τραπεζιού πχ φάουλ όλοι τους κινέζοι μετά άφαντοι,τραγελαφικά  πράματα έγιναν μια φορά όταν ο φερόμενος δάσκαλος προσπαθούσε να πείσει δυο πιτσιρικάδες ότι αυτός με έχει μάθει ποδοσφαιράκι,ενώ η πραγματικότητα ήταν ότι προσπαθούσε προφανώς από ζήλια να ξεχάσω και αυτά που μάθαινα σαν επαγγελματίας εκείνη την εποχή,επί ένα χρόνο του έκανα προπόνηση εξηγώντας του τα πάντα σχεδόν κάθε μέρα μέχρι που του πήρα το χέρι για να του δείξω πως να χτυπά σνέικ,και αυτός να μου λέει δεν πρόκειται ποτέ να τα καταφέρω,αποκλείεται αυτό του λέω ακόμα και εσύ που είσαι ανεπίδεκτος μαθήσεως θα τα καταφέρεις, τα κατάφερε έπειτα από τρία χρόνια περίπου,όταν τα κορίτσια στην Γερμανία ας πούμε τα καταφέρνουν στον δεύτερο μήνα το πολύ, δυνατά η όχι δεν έχει τόσο σημασία στην αρχή.Ο ίδιος τύπος λοιπόν άλλη φορά παίζοντας σε ένα ρομπέρτο που είχα σπίτι κάνει το ίδιο φάουλ με τον κωφάλαλο τις προηγούμενης ιστορίας,έπειτα από μία ώρα παιχνιδιού και κάνοντας το ίδιο πάνω από δέκα φορές του λέω στόπ φάουλ χάνεις το μπαλάκι απο την κατοχή σου,αρχίζει να λέει λοιπόν ότι πρώτη φορά το ακούει αυτό,και τα γνωστά ότι μόνο έτσι μπορώ να τον κερδίσω κλπ αλλά επειδή δεν ήμασταν μόνοι μας λέει ο άλλος τις παρέας,ρε συ πρέπει να στο έχει πει αυτό πάνω από εκατό φορές τελικά τι δεν καταλαβαίνεις και το παίζεις και δάσκαλος τι στα κομμάτια μαθαίνεις στους καινούριους παίκτες,ευτυχώς  εκεί διακόψαμε και τις διπλωματικές σχέσεις που λέμε, αυτό το παράδειγμα και αρκετά ακόμα άλλα που θα αναφέρω δείχνουν το πόσο ψωνισμένοι είναι κάποιοι και πόσο χαμηλά είναι σε επίπεδο στο σπόρ που δεν βλέπουν ούτε την στραβομάρα τους ..